...because life is a pretty pleasure!

Zaczynam zbieranie cebul roślin typowo wiosennych. Hiacynty, szafirki, żonkile... To znaczy, że dość mam już mrozu, a większa jego ilość może w obecnym stanie grozić marudzeniem i niezadowoleniem. Bo i cóż, że słonce świecie, skoro jest jeszcze bardzo wysoko i wcale nie grzeje buzi? Wiosnę robię sobie w domu, bo tej za oknem chyba niezbyt się spieszy.







Ostatnio moja blogowa aktywność przewyższa wszelkie normy. Allegrowe zakupy czekają na wpłatę i niedługo będę mogła się czymś pochwalić. No i znalazłam dwa piękne metalowe taborety, które skradły moje serce i mocno kuszą, żeby naruszyć świnkę skarbonkę. Ach, cóż począć? Dać się zwariować? Oszaleć do reszty? Serce mi się kraje jak pomyślę, że miałyby zostać tam, gdzie są. Byłyby spełnieniem jednego z większych marzeń. Co robić?

Pozdrawiam Was znad kubka cynamonowej herbaty,
Agnieszka.

PS. Ostatnio bardzo podobają mi się wszelkie plecione fryzury. Zobaczcie co Mama mi wyczarowała na moich odrastających wreszcie włosach, zdjęcie o TU.