nuuudzi mi się...

...do kwadratu. Od tygodnia siedzę w domu, bo miałam jakieś dziwne zawroty głowy i byłam osłabiona, a w poniedziałek spuchły mi migdałki i teraz są wielkości śliwek. Gorączka też mnie nie oszczędziła i tak się huśta w granicach 36,6°C do 39,1°C. Koszmar! Na szczęście odwiedziłam lekarza i antybiotyk zaczął działać bo czuję się zdecydowanie lepiej. Leżenie w łóżku mi zbrzydło, jestem znudzona i marudna. Mój Ukochany J. dzielnie znosi moje jęki i narzekania. Sam jest mocno zmęczony bo biega między pracą, nauką i zajęciami. A ja jeszcze jestem na tyle okrutna, że mój parszywy humor zwalam mu na głowę. Ale obiecuję poprawę! Po prostu to ta wstrętna pora roku mnie tak rozkłada... Na szczęście poprawa następuje i będzie tylko lepiej. Dziś rano miałam jakiś wyż w formie i wykombinowałam sernik.



Nie jest jeszcze co prawda mistrzostwem świata, gdyż mam za małą tortownicę i dzielenie ciasta, trochę niedokładne, na dwie mniejsze skutkuje średnimi efektami cukierniczymi. Przepisem podzielę się jak upiekę ciasto tak, jak powinno być. Póki co mam w końcu coś upieczonego i zajadam do herbatki. Najwyraźniej już mi lepiej. Mam w planach wykonanie pewnego projektu i chyba... po prostu zaraz się za niego zabiorę. Efekty wkrótce?



Pozdrawiam jesiennie!