o skarbach.

Czasami znajdujemy je tam, gdzie zupełnie byśmy się ich nie spodziewali. 

Stare, opuszczone domy - można by rzec: ruiny - to miejsca, w których najczęściej znajduje się kupa śmieci. Ale czasami trafia się perełka. Tak było i tym razem. Mój J. nie pozwala mi chodzić w takie miejsca (i trudno mu się dziwić), ale tym razem poszedł ze mną. Czułam, że coś znajdę. Po prostu wiedziałam. I oto jest - malutkie, urocze, szczebelkowe krzesełko w dziecięcym rozmiarze.

Krzesełko miało na sobie grubą warstwę olejnej farby. Postanowiłam, że się jej pozbędę i pomaluję to maleństwo na kolor pasujący do naszych wnętrz - będzie fajnym akcentem w pokoju Gwiezdnego Chłopczyka.

Kiedy jednak spod grubej warstwy farby wyłonił się rysunek bukowego drewna zaczęłam się wahać - może powinnam zostawić je takie obdrapane? Co prawda przecierane meble to nie mój styl, ale w tym wypadku taki wygląd mnie zauroczył. 

Co o tym sądzicie? Malować? Zostawić jak jest?

Pozdrawiam serdecznie,

Agnieszka.