WYNIKI, nowości, zmiany.

Przede wszystkim chciałam Was przeprosić za opóźnienie z podaniem wyniku. Ostatnie 3 tygodnie spędziłam w Warszawie, w piątek wróciłam z zawodów, z Londynu. Potrzebowałam podładować trochę baterie, odpocząć, nacieszyć się obecnością J. Ale o tym wszystkim zaraz...

Otóż wnikliwie analizując Wasze propozycje postanowiłam obdarować łańcuchami:

szewczykana - za piękne zdjęcia we wspaniałym klimacie i danie, na które poproszę przepis!
Atka - za "studenckie" podejście do tematu, za poradzenie sobie z brakiem czegoś i umiejętność zastąpienia tego braku czymś innym (bieżnik z szarego papieru? uwielbiam!)
magdina - za kolację, na którą koniecznie chciałabym pójść.

Dziewczyny, proszę o kontakt na maila (jest podany z prawej strony bloga) w celu ustalenia szczegółów wysyłki. Z przyjemnością obdarowałabym wszystkich. Piszecie pięknie, sprawiacie, że już nie mogę doczekać się swojej kuchni i tych klimatycznych kolacji, które będę w niej przygotowywała. Dziękuję za udział w konkursie i zaglądajcie częściej. Już wkrótce znowu coś wymyślę!!!



A tymczasem... Po wygraniu polskich zawodów Barista of the Year 2012 przygotowywałam się do światowych zawodów, które co roku odbywają się w Londynie. Musiałam nauczyć się idealnej pracy zgodnej ze standardami (ocena techniczna), potrenować szybkość (jak największa ilość espresso zaparzonych w ciągu dwóch minut) i włączyć swoją kreatywność (drink kawowy, bezalkoholowy na bazie espresso). Nie było lekko, ale muszę przyznać, że organizacja zawodów była wyjątkowa i naprawdę idealna, a osiągnięty sukces zrekompensował wszelkie trudy. Zdobyłam nagrodę "The Best Speciality Drink of World 2012". Połączyłam solony karmel o bardzo brytyjskiej duszy, z bezą o typowo polskim smaku jabłek zerwanych prosto z drzewa. Całość idealnie dopełniało espresso z odrobiną mleka. Ta kombinacja była strzałem w dziesiątkę i udało mi się zaczarować sędziów. WYGRAŁAM! Jestem bardzo szczęśliwa, sukces pozwolił mi uwierzyć w swoje umiejętności no i w końcu mogę wrócić do blogowania. Mam nadzieję, że na dłużej.



Przed nami najmilsza (dla mnie na pewno) część remontu. Jedziemy zamówić meble do IKEI i myślę, że w ciągu dwóch, trzech tygodni moja wymarzona kuchnia powinna już znaleźć się w mieszkaniu. Mam miliard rzeczy, które chciałabym Wam pokazać. Liczę, że teraz znajdzie się na to czas. Cieszę się z powrotu do blogowania. Oby teraz było mnie tutaj więcej.
Pozdrawiam serdecznie,
Agnieszka.